Zaburzenia erekcji to wciąż dla wielu mężczyzn temat trudny i wstydliwy. Niejednokrotnie najtrudniejszym krokiem okazuje się przyznanie do problemu. Często pierwszym specjalistą, do którego trafia pacjent, jest urolog – i słusznie. To właśnie lekarz zajmujący się układem moczowo-płciowym może pomóc określić, czy problem ma podłoże urologiczne. Warto jednak pamiętać, że zaburzenia erekcji nie zawsze wynikają z „męskich” schorzeń. Przyczyn może być znacznie więcej.
Zaburzenia erekcji definiuje się jako trudność w uzyskaniu lub utrzymaniu wzwodu wystarczającego do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Nie mówimy tu o jednorazowej sytuacji – problem diagnozuje się, gdy trudności powtarzają się regularnie przez co najmniej kilka miesięcy.
Przyczyny zaburzeń erekcji można podzielić na cztery główne grupy:
1. Przyczyny naczyniowe
Erekcja to efekt zwiększonego przepływu krwi do prącia. Jeśli naczynia krwionośne są zwężone lub uszkodzone – na przykład w przebiegu miażdżycy – wzwód może być osłabiony lub niemożliwy do uzyskania. Problem ten często dotyczy mężczyzn z nadciśnieniem, cukrzycą, wysokim poziomem cholesterolu lub chorobą wieńcową.
2. Zaburzenia hormonalne
Niski poziom testosteronu wpływa negatywnie na libido i sprawność seksualną. Zaburzenia hormonalne mogą wynikać z chorób jąder, przysadki mózgowej lub tarczycy.
3. Przyczyny neurologiczne
Uszkodzenia nerwów również mogą zakłócić mechanizm erekcji. Dotyczy to m.in. pacjentów po urazach rdzenia kręgowego, ze stwardnieniem rozsianym, a także z neuropatią cukrzycową.
4. Czynniki psychogenne
Stres, depresja, lęk przed niepowodzeniem, problemy w relacji z partnerką – to wszystko może mieć ogromny wpływ na funkcjonowanie seksualne. U młodszych mężczyzn to właśnie przyczyny psychiczne bywają najczęstsze.
Urolog pełni kluczową rolę w diagnozie. Zbiera szczegółowy wywiad, zleca odpowiednie badania – m.in. poziom hormonów, cukru, profil lipidowy czy badanie prostaty. Na tej podstawie ocenia, czy problem ma podłoże stricte urologiczne, czy wymaga dalszej diagnostyki – np. u endokrynologa, kardiologa lub psychoterapeuty.
Dobra wiadomość? Zaburzenia erekcji można skutecznie leczyć – pod warunkiem trafnej diagnozy. Czasem wystarczy zmiana stylu życia: więcej aktywności fizycznej, rzucenie palenia, redukcja stresu. W innych przypadkach konieczne są leki poprawiające ukrwienie prącia lub terapia hormonalna. Coraz częściej uzupełnieniem leczenia staje się psychoterapia.
Podsumowanie:
Zaburzenia erekcji nie zawsze są wynikiem problemów urologicznych – mogą być wczesnym sygnałem poważniejszych chorób, jak cukrzyca czy schorzenia układu krążenia. Dlatego nie należy ich ignorować. Wczesna diagnoza nie tylko poprawia życie intymne, ale może również uratować zdrowie – a nawet życie.
Marcin Chęciński
specjalista urolog
