Jest to najprostszy sposób na wczesne wykrycie deformacji narządu ruchu zarówno wrodzonych, jak i nabytych. Badania takie pozwalają na wdrożenie postępowania profilaktycznego oraz w razie potrzeby leczniczego w odpowiednim czasie. Powinny być przeprowadzane po urodzeniu w ramach wizyty w poradni preluksacyjnej (usg „bioderek”), następnie w trakcie wizyt kontrolnych u lekarza pediatry, który w razie podejrzeń kieruje dziecko do oceny specjalisty. Ten wczesny okres rozwoju powinien odbywać się również pod kontrolą wykwalifikowanych rehabilitantów, co niestety nie jest jak na razie standardem. Ocena terapeutyczna jest niezmiernie ważna i stanowi dużą część „układanki” zwanej prawidłowym rozpoznaniem problemu funkcjonalnego danego dziecka. Terapeuta razem z lekarzem specjalistą stanowią zespół terapeutyczny wspólnie podejmujący decyzje. W okresie późniejszym (około 3 roku życia), badanie dziecka pod kątem wad postawy ma zasadnicze znaczenie. W tym czasie mózg dziecka jest już mózgiem „dorosłym” czyli takim, który zakończył swój rozwój w zakresie „sterowania” narządem ruchu. Badanie w tym okresie daje rzeczywisty obraz funkcji narządu ruchu dziecka, a tym samym odpowiedź na pytanie, czy dziecko wymaga profilaktyki, leczenia, czy jest po prostu zdrowe.
dr Marek Irla – specjalista ortopeda traumatolog
Zakład Opieki Zdrowotnej Norman
