Terminem menopauzy określamy czas ustania miesiączkowania przypadający między 45 a 55 rokiem życia, średnio przypada na ok. 51 rok życia. Wiąże się z wygasaniem czynności jajników. Kilkuletni okres do wystąpienia menopauzy określamy jako premenopauzę, która objawia się nieregularnymi miesiączkami, wahaniami nastroju, bezsennością, osłabieniem libido. Z czasem dołączają się objawy naczynioruchowe tj. nagłe uderzenia gorąca, zlewne poty, szczególnie nocą. Rok po ustaniu miesiączkowania określamy jako właściwą menopauzę. Z upływem czasu dolegliwości związane z menopauzą stopniowo samoistnie ustępują. U części kobiet okres okołomenopauzalny przebiega z nasilonymi objawami, a u części objawy są dyskretne lub nie ma ich wcale. Często pojawia się w tym czasie suchość w pochwie oraz zaburzenia w oddawaniu moczu, które utrzymują się już po ustąpieniu innych objawów związanych z menopauza.
Chociaż menopauza jest naturalnym procesem to ze względu na uciążliwość dolegliwości wymaga często leczenia. Najskuteczniejszą formą leczenia jest leczenie hormonalne, do którego kwalifikuje pacjentkę lekarz ginekolog i przy właściwej kontroli jest bezpieczne. Dużą popularnością cieszy się leczenie preparatami ziołowymi, które nie wymaga uzyskania recepty. Jednak jest to leczenie mniej skuteczne.
Andrzej Czyrniański
specjalista ginekolog-położnik, lekarz medycyny estetycznej
