Sezon na przeziębienia trwa w najlepsze. Wielu osobom dokucza katar, niedrożność nosa oraz pulsujący ból głowy umiejscowiony zazwyczaj na wysokości łuku brwiowego i skroni, który nasila się przy pochylaniu. Przyczyną powyższych objawów może być stan zapalny zatok.
Bakterie wywołujące stan zapalny okazują się być wyjątkowo wytrwałe i oporne na działanie antybiotyków. Nawracające bóle głowy wymuszają przyjmowanie coraz większej ilości środków przeciwbólowych. Zwiększanie dawek leków uśmierzających ból z czasem sprawia, że organizm uodparnia się na nie i ich działanie nie jest już tak silne. Istnieją jednak naturalne sposoby na pozbycie się tego dokuczliwego schorzenia.
Podstawą jest, podobnie jak przy ogromnej liczbie dolegliwości, przyjrzenie się swojej codziennej diecie. Produkcji śluzu, obecnego przy zapaleniu zatok, sprzyja między innymi spożywanie zbyt dużej ilości mleka i nabiału, białego pieczywa, mięsa wieprzowego, białego cukru oraz smażonych potraw. Negatywny wpływ może wykazywać również spożywanie dużej ilości bananów.
Istnieje wiele produktów, które hamują wytwarzanie śluzu, udrażniając tym samym chore zatoki. Na czas leczenia pomocne może okazać się uwzględnienie w swojej diecie kilku prostych zmian żywieniowych. Biały chleb zaleca się zamienić na chleb razowy, na bazie mąki żytniej. Powinno się ograniczyć spożywanie produktów mlecznych. Poleca się wprowadzenie do diety kaszy jaglanej, orkiszowej, gryczanej, soczewicy oraz fasoli. Ciężkie, czerwone mięsa dobrze jest zastąpić mięsem białymi. Korzystne dla organizmu okazuje się ograniczenie soli w diecie, specjaliści zalecają spożywanie 5 mg soli dziennie. Jest to równowartość jednej łyżeczki. Biały cukier zastąpić można cukrem brązowym, miodem lub stewią. Jak przy każdym przeziębieniu należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Dziennie zaleca się wypijać minimum 1,5 l wody. Przy przeziębieniach i różnego rodzaju stanach zapalnych wskazane są także herbaty i napary ziołowe.
Pomocne w oczyszczaniu zatok okazują się być także przyprawy. Imbir, cynamon, ostre papryczki, pieprz i chrzan rozgrzeją organizm i rozrzedzą śluz. Tymianek wykazuje działanie rozkurczowe. Ulgę przynieść może także kminek, czosnek oraz cebula.
Natychmiastową ulgę przynosi stosowanie maści oraz inhalacji. Aby jednak ich działanie przynosiło zamierzony efekt, powinny być stosowane regularnie – minimum dwa razy dziennie. Maści powinny zawierać w swoim składzie rozgrzewające i udrażniające nos olejki eteryczne. Szczególnie polecane są olejki sosnowe, jodłowe, świerkowe, miętowe, eukaliptusowe oraz te z drzewa herbacianego.
Korzystne działanie wykazują również preparaty mające w składzie olejek cynamonowy. Trzeba jednak używać ich ostrożnie, gdyż cynamon może podrażniać skórę przy niewłaściwym stosowaniu oraz spowodować reakcję alergiczną u wrażliwych osób.
Wymienione olejki sprawdzą się także w postaci inhalacji parowych. Poza udrażnianiem zatok, wykazują się też mocnym działaniem antybakteryjnym. Należy w tym celu wlać kilka kropli wybranego olejku do miski z gorącą, parującą wodą, przykryć głowę ręcznikiem i wdychać parę unoszącą się z naczynia, aż do jego wystygnięcia. Należy uważać, aby para nie była za gorąca, w przeciwnym wypadku można doprowadzić do oparzeń.
Ważną rolę w leczeniu naturalnym odgrywają napary ziołowe. Popularnym i skutecznym środkiem stosowanym w chorobach bakteryjnych i wirusowych jest ziele jeżówki purpurowej. Wykazuje ona działanie bakteriobójcze oraz wzmacnia ogólną odporność organizmu. Najlepsze efekty osiąga się przy codziennym wypijaniu dwóch szklanek naparu z jednej łyżeczki ziela. Kurację należy stosować przez miesiąc, nawet mimo ustąpienia objawów choroby. W leczeniu zapalenia zatok pomocny może okazać się także tymianek, korzeń lukrecji, rumianek, mięta pieprzowa, kwiat lipy oraz czarnego bzu.
W przypadku nasilonych i nieustępujących objawów, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu lub laryngologa, który w razie konieczności zaleci silniejsze leki i wdroży odpowiednią terapię. W przypadkach przewlekłego i nawracającego zapalenia zatok lekarz może zdecydować o konieczności leczenia operacyjnego.
MK
